kayseriden gelirken yanıma yaşlı bir amca oturdu... sevimli bir ihtiyar abimizdi. sanırım 85 yaşında falandı. su istemesine, suyunu açmasına, kolasını almasına yardım ettim. ara ara nereye geldiğimizi soruyor ve cevaplıyordum, büyük bir keyifle.
bi ara ikram keklerinden dağıttılar... işte tam o sırada ne olduysa oldu... koşuşdurmaktan olsa gerek çok acıkmıştım ve amcanın yaşlı olmasından ötürü belki şekerin dokuna bileceğini düşünüp, kekini yemeye bileceğini hayal ettim... hatta...
''al oğlum, doktor bana yasakladı hamuru'' falan demesini umdum...
sinsileştiğimi fark ettim. yaşlı bir amcanın kekine sulandığımı gördüm. kendimden soğudum.
not: amca keki bende bile hızlı yedi neredeyse, o da acıkmış demek... kekimi mi verseydim acaba, bilemedim.
