kadının ilk hali aşkla tanışmadan önceki halidir. kendi kendine yetinmeyi bilir ama buna rağmen hep aşkı bekler. bir gün kahramanının çıkıp geleceği inancını hiç yitirmez. ikinci haliyse aşık halidir. içi içine sığmaz, birden dünyanın en sabırlı ve fedakar insanı oluverir. kahramanını bulduğuna o kadar inanır ki kendini sonu mutlu biten masallardaki prenseslere benzetir. inanır, güvenir, korur, kollar, kıskanır, mücadele eder... kadının üçüncü hali ise masalın sonuna geldiği ve her masalın sonunun mutlu bitmediğini anladığı andır. aşk gider ve geriye inandığı her şeyin yıkıntısından oluşan bir enkaz kalır. dağılır kadın ama toparlanmasını da bilir. geçtiği bu üç evre onu tek bir hale sokmuştur artık. yaşadıklarından geriye güçlü ve aşka inanmayan ama yine de içten içe masallardaki gibi bir aşkı bekleyen, kolay kolay güvenmeyen ve hep tetikte olan, olgun ve kendini tanıyan bir kadın kalır. ilginç olansa çektiği onca acının harmanından oluşan bu yeni kadının mutluluğu ve dengeyi yakalamış olmasıdır, her ne kadar bazen kendisi bile inanmakta zorlansada...
