cümle olarak soğuk geliyor insana.kötü bi alışkanlık, yapışkan bişey gibi.ama öyle değil aslında.yaş ilerledikce seçiciliğiniz artıyor.aşkta,işte, muhabbette arayıp bulamadığınız olmazların keşfine çıkıyorsunuz.bulamadıkça eldekilerden, vakti gelince uzaklaşma hissi artıyor ve yine sizi en iyi anlayan size sığınıyorsunuz.yalnızlık alıştığınız haliyle sarmalıyor sizi usulca.
