öz denilen, çoğunluk için bir küfürse, çoğunluk o özü asimile etmek istiyorsa, e adam aptal değilse özünü söylemez elbet. çünkü insandır, korkar. ölümden olabildiğince uzaklaşmak ister. helede varlığı onaylanmadığı içinse, pisi pisine ölmeyi hiç istemez. ancak bir süre sonra bakar ki, olduğunu saklamakla da iş bitmiyor. çünkü sen saklasan, bir yerlerde illaki karşına çıkıyor ne olduğun. bu noktada inkara başlar. kişilik bölünmesi gibi, toplumsal baskıyla bölüverir kendini. artık ölüyordur esasında, ama farkında değildir bu tükenişin. çoğunluk onu da bölerek, varlığını anlamsızlaştırmıştır.
