tanımda "popoya" değil de "poponun içine" geçmesi aklıma lise kantinindeyken şahit olduğum bir diyaloğu getirmiştir. epey şişman arkadaşımız mertcan, sürekli ve garip istekleri sebebiyle, garip şivesi ve müthiş küfürleriyle kalbimize taht kuran kantincimiz cem'i deli etmektedir. bir sabah mertcan yine bir istekte bulunur:
m- cem kürdan var mı?
c- yok.
m- cem kürdan var mı?
c- lan yok dedim ya al y.rrağımı sok dişinin arasına .mmmına koyim. *
gülerek ve son hız mekandan uzaklaşılır.
