Çocukluğumda sokaktan her gün beze satan bir adam geçerdi. Anneannem bezelere tükürük helvası der bana almazdı. Ben hep tükürük helvacısının yolunu gözler ve yalvar yakar aldırır yerdim. Ama çoğunlukla almazlardı ve ağlardım. Şimdi hala nerede beze görsem mutlaka alır ve yerim. Lakin çocukluğumdaki kadar lezzetlisini bulamadım.
