psikanalizi bilinçdışının bilimi diye tanımlamış ve freud un kuramsal çalışmalarına yönelik kategorik sınıflandırmalardaki ısrarıyla klasik psikanaliz geleneğini reddetmiş fransız psikanalist. id-ego-süperego kuramının dışında kalmış daha çok bilinçdışı üzerine yoğunlaşmıştır.
oidupus karmaşası ya da babanın adı onun çıkış noktasıdır.bu formasyon lacan için çok önemlidir.oidupus karmaşası,bireyi toplumsallaşmaya yani sosyalleşmeye götüren süreçtir yani bir anlamda kültürdür.simgesel yapının devreye girmesiyle aile kavramının oluşmasını ve bu yapıya geçişin evreleri işlenir burada.örneğin ailenin başında bir babanın olması şart değildir önemli olan aileye simgesel anlamda bunu sağlayan birisi olup olmadığıdır;yani oidupus yasasını geçerli kılmaktır esas olan.ancak bu sayede çocuklar simgesel bir rol model bulabilirler.böylelikle öznenin kuruluş süreci başlamış olur yani birey tohumlanır.
burada insan yavrusu, bu simgeyi baba yı kullanmakla kendini ötekileştirmiş olur ama bunu zorunlu bir şekle sokar istemeden.bu simgesel düzenin başlıca odak noktası baba ismidir.baba burada fallus a sahip olan otoritenin adıdır.fallus burada cinsel bir temsil değil simgesel bir teşbihdir;çocuk bu sayede dilin, kültürün dünyasına girer ve o dünyaya bir özne olarak tabii olur.diğer tarafta hadım edilme yi bu simgesel düzenin yetke kaybı olarak tanımlar lacan;nasıl ki fallus simgesel bir güçse hadım edilme de bir güç kaybıdır, uzaklaşma bir kaçıştır.hadım edilme korkusu tamamıyla bu simgesel düzenin içindedir.
lacana göre, içgüdüler anne tarafından doyurulan biyolojik ihtiyaçlardır.ancak bu doğrudan doyuma simgesel bir yasayla müdahale edilir ve doğal içgüdülere böylelikle cinsel bir kimlik kazandırılmış olur.önemli olan baba nın devreye girmesiyle cinsel yasak yani sansürleşme başlamasıdır.böylece yalnız başına hiçbir anlamı olmayan iç-güdüler cinsellik adını alır ve neticede biyolojik iç-güdüler cinsellik olarak anlaşılmaya başlanır.böylece iç-güdüler bilinçdışı arzular olarak yerleşir;lacan a göre insanlaştırıcı kastrasyondur bunun genel ifadesi.önemli olan insan yavrusunu biyolojik yapısından kültürel yapıya taşımak ve onun bir özne olmasını sağlamaktır.
