80 öncesine bakıldığında ülkede her gün birileri ölüyordu. o mahalle sağcı mahallesi bu mahalle solcu mahallesi olayı vardı. şimdi hepsi ortadan kalktı. fabrikalar stok yapıyordu malları ve küçücük körpecik çocuklar bile siyaset yapmaya başlamıştı. günü geldi kardeş kardeşi öldürdü. günü geldi bir başbakan bile öldü. tam bir texas ortamı vardı ülkede. tamam şimdi böyle bir ortam yok ama darbenin en önemli zararıda apolitik bir nesil yetiş. darbeden önceki nesil yine okuyan bir nesildi, kültürlü bir nesildi şimdiki newsil bile bırakın kitap okumayı daha cumhurbaşkanı kim başbakan kim onu bile bilmeyen insanlar var. yani herkes bu konu hakkında farklı düşünür. bir kısmı derki zararlıydı bir kısmı der faydalı. o insanın kendi görüşüdür ve saygı duymak gerekir. eğer birisi çıkıp iyiki de darbe olmuş derse darbeci veya biriside çıkıp olmasa daha iyidi derse katil demek kötü bir şey. sonuçta kişiye özgü saygı hakkı vardır ve bunun için bir kişiye aptal gibi hakaret etmek gerekmez. okuyan adam yanlış veya doğruda olsa bir görüşe bağlı olur ama okumayan adam kim ne derse ona inanır, çıkar uğruna oyunu verir.
