Ölüp gitsem buralardan,
Ağzımda bir kürdan,
Haberin olur mu söyle,
Allah için söyle...
Nedenini sorsan arkamdan,
Haberim olur mu söyle,
Vicdanın varsa söyle,
özlem duyar mısın az da olsa;
Her şey için çok geç olmadan,
Alsan eline kağıdı, kalemi
Yazar mısın söyle,
Nasılsın denek diye...
Kim olduğunu bilmesem de,
Eğer ki insanoğlu insan isen,
şekilci olma lütfen,
Biraz da borcun varsa yaradana,
Söyle hadi durma söyle,
Ne acı olurdu okumadan önce ölmem...
http://www.hurriyet.com.t...uncusayfa/7813145.asp?m=1
Şu linkteki ekşisözlük yazarının hakkında ölmeden önce ve öldükten sonra yazılanları okuyunca bir tuhaf oldum. kimbilir hiç tanımadığım halde beni andı belki. size bir mesajı var bilemiyorum... (bkz: kerrigan)
Kendime üzülmedim yemin ederim. Kendime niye üzüleyim. Burada gerçekten hayatta tanıdığım kimsem yok. Gerçek hayat, sanki burası sahteymiş... Evet sahte. Git o vefat etmiş kızın entrylerine dokun şimdi. Ben tanımadığım halde kötü oluyorum. Bir de tanıyanlar ne haldedir, ya da ben tanısam ne halde olurdum.
Ölüm bizi birbirimize yakınlaştıran, iki elimizi yüzümüze sürdüğümüz duru bir su...
