yine normal bir iş günü, işe başlamışım, telefon çalıyor. arayan babam, aramız kötü evet, olaylar geçmiş, beni evlatlıktan red ettiğini söylüyor. lan dedim ne oluyor. bu kadar basit mi bu iş? bu kadar basitse, nedir ne değildir merak ettim. izin aldım işten, çıktım. her zaman kullandığımız notere gittim.
- xxx yyy sizde benimle ilgili bir işlem yaptırdı mı?
+ ben bilgi veremem ki size başkalarının yaptığı işlemlerden...
olayı anlattım, kayıtlara baktı, öyle bir şeyin olmadığını söyledi, ki zaten öyle bir kavram da yokmuş, mirastan red olabiliyormuş ne bileyim arkadaş, çıktım oradan. iki dakikalık iş için koca günü izin almıştım. eve gittim, yatağa girdim, televizyonu açtım, 4 saat deliksiz uyumuşum. uyandıktan sonra, bu şeyin umrumda olmadığını anladım. bir kişiye karşı sevginin bitmiş olması böyle anlaşılabiliyor demek ki.
sonuç: evlatlıktan reddedilirseniz, gidin eve yatın uyuyun. geçiyor.
