komedi gibi bir ülkede hak aramanın varacağı sonuçlar bunlar olsa gerek.
şimdi bu adamlar gidip şöyle güzel bir yemek yese onada giydirmeye çalışır başbakan. başbakan vatandaşı kendisiyle karıştırıyor. neymiş maaşını yatırdık simit yiyorlar. sorun burda başlıyor zaten. senin verdiğin parayı işçiler alıp sadece yiyecek için kullanmıyorlar. yatırdığın parayı kimisi ev kirasına okuyan çocuklarına birikmiş borçlarına ödedi ve geride yine simit parası kaldı. bu işin vicdani yönünden bakınca bu işçiler sürünüyor.
gelelim ikinci noktaya.
bu işçilere tırnağım kadar acımıyorum. türkiye'de ezilen sömürülen hiç kimseye acımadığım gibi. bir dönem işçi hakları diye sokağa çıkan her devrimci genci, sömürücü kliğiyle birlikte teröris ilan eden, sendikaya karşı çıkan, yanındaki örgütlü işçiyi patrona gammazlayan, sırtına binen alıcı kuşuna ammenna çeken, dünün işçileridir bunlar. iş işten geçti. şimdi sürünün. bir güzel sömürsünler sizi. bütün kurumları özelleştirdiniz. buna vakti zamanında karşı çıkmadınız. sistemin size sunduğu her yalana inanıp hakkınızı arayan herkesi yalnız bıraktınız. kusura bakmayın bunu hak ediyorsunuz. etrafınızdaki o çemberi siz kendi ellerinizle daralttınız. şimdi bakın başınızın çaresine.
