dincilerin be hey dürzü'südür. bir kemalist ne kadar çok be hey dürzü bakınızı veriyorsa, bir dincide o kadar çok "sen şeriat kelimesi ne anlama geliyor biliyor musun? bilmeden nasıl karşı çıkarsın?" geyiği yapmak zorundadır. bunu yaparken edebiyattan, osmalıcadan, farsçadan çok anlar bir havaya bürünmek zorundadır, sorsan bir tane başka bişey bildiği yok ama. halbuki it gibi biliyorsunuz insanların kahrolsun şeriat diye bağırırken neyi kastettiğini. çarşafa, sakala, burkaya, dört tane karıya, şeriat mahkemelerine, idama, baskıya, şeyhe, şıha, tarikata, dinin bir devlet polikası olmasına karşılar. sen gerizekalısın şimdi anlamayacaksın ama senin için değil kendisi için karşı. istersen dört değil kırk dört karı al, istersen çarşaf değil cibinlik giy sana karışmaz kimse ama bu insanların çoğu bunu kendisi için, ailesi için, devleti için istemiyor anla bunu. sonra çıkıp bağırıyor tabi kahrolsun şeriat diye. adını bağırmaktan kıçınızın yırtıldığı demokrasinin bir parçası da bu. sen de işine gelmedikçe geyiğe devam et; "aa sen şeriatın kelime anlamını biliyor musun? ne demek kahrolsun, çok ayıp vallahi dinden çıkarsın."
bir siktir git çay koy, ben geliyorum. bide bakkaldan eti çay keyfi al güzel oluyor.
