insan unutulmamak için yazar, dışarıya bunu farklı yansıtır, yazar yazar olduğu için yazar, öncelikli gayesi dışavurumda; herşey okuyucu içindir. lakin içsel düşüncesi unutulmamaktır. içten içe hep bunu zikreder; yazdıklarımla beni unutmasınlar. ama herşey okuyucu için demekten de alamaz kendini ve bu külliyen bir yalandır. birisi bir günlük tutuyorsa eğer geriye dönüpte ben naptım diye bakmak için değil bunu zaten biliyor amacı öldükten sonra biri bunları okusun olur her zaman.
anlaşılacağı üzere insanın yazma sebebi her daim unutulmamak olacaktır. yazdıklarının diğer insanlara faydası ise her zaman ikinci plan.
