sosyalizm'i iyi analiz edememekten ileri gelen durumdur. bir tutam da ideolojik fanatizm söz konusudur böyle bir durumda...
sosyalizm, insana hayatın "çalışmak için yaşamak" değil de "yaşamak için çalışmak" olduğunu öğütler... sadece ihtiyaç kadar çalışırsın ve karşılığında da gene sadece ihtiyacın kadar kazanırsın. fazlasını değil... aksini savunan bir ideoloji zaten kendi içerisinde çürümeye mahkum değil midir? insanın yapısına ters bir kere... düşünsene aynı iş yerinde çalıştığım, kağıt üzerinde aynı işi yaptığım adam yatarken ben çalışıp da bir yerde onun açığını kapatacağım ve bu durum süreklilik kazanacak. bunu mantık alıyorsa, amenna...
sosyalizm, senin babanın kazandığının, sana ekstra birşey getirmemesini sağlar ve bu şekilde lisede yanyana geldiğinizde mahçup olan arkadaşların olmazlar. ama iyi analiz etmek mühim mesele... eğer ki sosyalizm'i sokaklarda "kahrolsun a be de emperyalizmi" diyenleri baz alarak değerlendiriyorsak bu da şahsi ayıbımızdır, sosyalizmden bağımsızdır.
edit: bunu yapan, "sen ne anlarsın la sosyalizmden" diyebilecek kadar da bağlıdır(!) düşüncelerine, inandıklarına... hoş anlattıklarında doğrusun ama birşeyler teori ile olsaydı senin dübür kaslarını bu denli kasmana gerek kalmaksızın, yazılanlar sistemi değiştirir, gerekli yapılanmaları tamamlar, sana da gel yavrum sosyalist, sosyalist yaşa derdi.
bak sana tecrübe ederek zaman kaybetmemen için bir tavsiye. eğer ki anlaşılmak istiyorsan bu uğurda çaba sarfetmesi gereken sensin! he ama umrumda değil anlaşılıp-anlaşılmamak dersen de orak ve çekiç mevcuttur kıyıda köşede yap devrimini, yak puronu fonda da hasta siempre çalıyorsa ne ala. aklını gıdıkladığım...
