hayatta yaşanacak en büyük acılardandır.
sebep ne olursa olsun...
***
ağlardım...
aklıma geldikçe sen,
tutamazdım kendimi,
ağlardım...
gidişin gelirdi aklıma, beni burda bir başıma bırakıp gidişin.
küfürle karışık yağardı gözyaşım.
sel alırdı odamı ve ben her gece, binlerce kere boğulurdum o selde...
kurtaran olmazdı hiçbir zaman,
imdat etmezdim:
karıştığım o selde seni bulurdum çünkü...
özlerdim...
her an özlerdim seni.
içim yanardı, dışım buz tutardı.
kendimeydi sitemim ve beni bırakıp gittiğin o güne...
mecbur muydun sanki?
çok mu iyi oldu gittin de?
söylesene, aklına geliyor muyum hiç?
gülerdim...
hatırladıkça o günleri,
gülerdim ama bir yanım daima buruk...
ne çok takılırdın bana,
ne çok gülerdik beraber...
biliyor musun? ben hep öylece kalmak istedim seninle...
peki ya şunu biliyor musun?
ben hiç gülemedim senden sonra...
ölürdüm...
ama her an her gün istisnasız ölürdüm ben...
sen yoktun ve ben ölmeliydim.
sebebim yoktu ki yaşamak için.
