zor bulunan,asla kaybedilmeyen.
"birgün oğul babasının yanına gitmiş;
-ben senden kaç yaş küçüğüm ama 40 tane dostum var.sen bu yaşta topu topu 3 kişiye dostum diyorsun
demiş.baba gülmüş ve "gerçek dost olduklarından emin misin" diye sormuş.eminim demiş çocuk.babasi da
-o zaman bir deniyelim.kumese git bir çuvala sigabilecek kadar tavuk kes.onları çuvala doldur ve dost bildiğin insanların kapısını çal.bir cinayet işlediğini ve çuvalı en kısa zamanda gömmen gerektiğini soyle
demiş.çocuk babasının dediklerini aynen yapmış.teker teker dostum dediği insanların kapısını çalmış ancak tüm kapılar yüzüne teker teker kapanmış.hiçbirisi çuvalın ucundan tutmaya yeltenmemiş.bunun üzerine çocuk şaşkın ve üzgün babasının yanına gitmiş.baba bu sefer de kendi dostlarından birisini söyleyerek oğluna demişki
-git,kapısını çal.benim selamimi soyle ve çuvalın içinde ceset olduğunu ve gömmek zorunda olduğunu anlat
demiş.çocuk babasının dostuna gitmiş.aynen babasının dediklerini tekrarlamiş.adam hemen çocuğun elinden tutmuş uygun bir yerde bir çukur kazmişlar ve çuvalı gömmüşler.
bir hafta sonra baba çocuğu yanına çağırmis ve demiş ki
-tekrar gideceksin aynı adama.kapısını çalacaksin ve acar açmaz bir tokat atacaksın.
çocuk gitmiş,çalmış kapıyı ve kapı açılır açılmaz okkalı bir tokat yapıştırmis adamın yüzüne.adam
-babana benden selam soyle.de ki,biz bir tokatta vazgeceçek dostlardan değiliz.
bunu bana anlatan dostuma binlerce kere teşekkürler...
bugün bir dostumu kaybettim diye içim parçalanırken,gözümden yaşı,sesimden titremeyi engelleyemezken hem ruhuma verdiği ferahlık için teşekkür ederim hem de yüreğime.dedi ki
-dostum dediğin insan seni elinde bir çuval tavuk ölüsü ile başbaşa bıraktıysa zaten bir tokatta dost olduğunu unutanlardandır.
minnettarım brca.
