geçmişe sığınarak yaşamayı tercih ettin. ondan çıkardığın dersleri öylesine beğendin ki; öğrenemediğin bir şey kalmadı sandın..
ya da öğrenemediğin şeyler de olduğunun o kadar farkındaydın ki sımsıkı sarılıp bırakmadın yakasını..
sen hala gecenin bir yarısı 'because i said so' izlerken; geçmişe dönmeyi mi hayal ediyorsun yoksa ondan tamamen kurtulabilmeyi mi umut ediyorsun onun ayrımına var önce!
o duvarlar.. o çizgiler.. öylesine net dururken..
sen sadece kendi derdinde, bir şeylerin deneyini yaparken bir zamanlar sana olanlar olur mu diye hiç düşünme..
gardını indirme asla! güçlüsün sen ya.. dimdik durabilirsin ya hayata karşı! aynen öyle davran. öyle davran ki kimse güçsüzlüğünü, çaresizliğini, yalnızlığını göremesin!
sonra birileri gelir belki, o taptığın geçmişini unutturmaya çalışır sana farkında bile olmadan.. yepyeni bir geçmiş yaratır ola ki kendinden. sakın müsaade etme. kırılmayacağım, incinmeyeceğim, güvenmeyeceğim diye diye..
cam bir fanusun içinde yaşa.. aman kimseler dokunamasın sana!
varlığınla yokluğun aynı şeyi ifade etsin hayatta.. sakın insanları sevebilme mücadelesi verme, sırf sonunda ola ki üzülebilirim diye.
sen sadece başarını ölç! hiç kimseyle paylaşamadığın, sonunda yine kendini mutsuz ettiğin başarılar biriktir içinde..
sonra da uzun uzun düşün! ben ne kadar kötü bir şey yapmış olabilirim diye.
