meydanlarda 'askerlik yan gelip yatma yer değildir.' deyip çocuğuna gemicikler alan bir yönetimin vatandaşlarıyız malesef ki. öyle ki insanın ne askere gidesi ne de kolunu kıpırdatası geliyor böyle bi' durumda. doğuda fakir, henüz dünyası kaldığı köyden ibaret olan 20 yaşında çocukları askere gönderipte, 'her türk asker doğar' edebiyatı yapılmasın burda. hangi birimiz yakınımıza oğlunun askere nereye gittiğini sorunca izmir, aydın vs. bunun gibi şehirlerde yaptığını öğrendiğimizde 'neyse iyi yerdeymiş sorun çıkmaz.' demiyoruz. hangi erkek şimdi diyarbarkıra gitse güle oynaya gider. ayrıca bu ülkedeki gençlerin daha 20 yaşında ölmeye ne hakları var. silah tutmayı öğretip dağa asker çıkaran insana ne demeli? bu söz söylendiğine sen rahata alıştın tabi demek ne kadar mantıklıdır acaba. yeri geldiğinde halk olarak hakkın sömürülüyorsa ülkeler tarafından, yaşadığın topraklar elinden alınmaya çalışılıyorsa bunun mücadelesi zaten verilir. verilmedi mi Kurtuluş Savaşı'nda?
