ben suluk götürmezdim okula. susuzluktan düşüp bayılana kadar da içmem, yapım böyle çok susamam lazım ki içeyim.
annem de bunu bildiği için beslenme çantama ikişer tane meyve suyu koyardı. e bende haliyle bi lokma çocuğum o zamanlar, içemiyorum ikisini birden. ama annem suluk götürmem konusunda baskı yapmasın diye meyvesuyunun tekini hep yanımda oturan arkadaşıma verirdim. bigün annem bana yakalığımı iliklerken dedi ki, sana meyvesuyu yok bundan sonra zaten içmiyorsun paşa paşa götüreceksin suluğunu. nerden biliyosun diye sorunca.'' sen bilmiyosun tabi annelerin iki tane gözü vardır, çocuklarının yaptığı her şeyi görür ''
buna öyle inandım ki, bi keresinde yerli malı haftasında okula götürdüğüm dolma tabağını kırdığım için annem beni kesin dövecek diye eve gitmemiştim. biz korkardık annemizden vallahi. en azından ben.*
ama halen inandığım bir gerçek var, her şeyi görmeseler bile hissederler.
