07.09.2009
bekleyişlerinizin sonu hep hüsran olacak artık bunu çok iyi biliyorsunuz. yenik bir kızsınız hayata karşı sadece gözyaşlarınızla varsınız, hayata karşı söyleyemediğiniz düşüncelerinizle varsınız. o birileri hep engel oluyor size bazen üzüyor bazense hiç acımadan kırıyor. ama siz alıştınız acı çekmeye, gözyaşı dökmeye. insanlar sizi anlıyorum dedikleri zaman gülüyorsunuz ama gözyaşı dökerek gülüyorsunuz. çünkü sizi kimse anlayamaz, sizin ne düşündüğünüzü kimse bilemez. ve bu insanlar sizi anlıyorum diye ortaklıklarda geziyorlar. belkide en çok buna üzülüyorsunuz.
sizi yenik olduğunuz halde ayakta tutan kim? kim size dayanma gücü veriyor? ve kim size bu kadar büyük bir sabır veriyor?
ölüm size çok yakın!