Komünist rejimi getirmek bir ütopik düşünce olduğu gibi Türkiye Cumhuriyeti devleti'nin rejimini değiştirip şeriat getirmek de ütopik bir düşünce akımından başka bir şey değildir. ülkede hala komünist devrim hayali ile yaşayanlar olduğu gibi, islami devrim hayali ile yaşayanlar da mevcuttur. şu andaki irtica tehlikesi ülkeyi yaşama tarzımızı değiştirmeyi amçalamaktadır. başlıkta ayrı tutulan "laikler" isterler ki; ülkede namaz kılana da karışılmasın, içki içene de... ama irtica amacındakiler bu düşüncede değillerdir. onlara göre herkes namaz kılmalıdır, herkes dini şekilde yaşamalıdır. bu ülke şeriattan korkmuyor. bu ülkede "laik" kesim 5 vakit namaz kılan kendi halindeki adamları yobaz olarak görmüyor. cübbeli ahmet hoca, müslüm gündüz gibilerde çekiniyor, bu adamları yobaz olarak görüyor. laikliği yeniden isimlendirme çabaları, irticaya aşırılık diye isim koyma çabaları, kemalizmi yıpratma çabaları, atatürk'ü resmi kurumlardan silme çabaları. bunların hepsi irticai yaklaşımlardır. bu ülkede başlıkta ayrı tutulan "laikler" yani "biz" oldukça, bu ülkeye şeriat gelmez, biz çoğunluğuz, biz daha aklı başında insanlarız. biz "laikler" kimsenin dini inanışına karışmıyoruz, bu ülkede laik olmayanlar da iran'a göç etsinler.. çünkü burada onlara ekmek yok.
