yaş kırkı bulduğunda
ölümle kolkola gezersin
nisan renkli göklerde
bir uçurtmanın kuyruğuyken yüreğin
birden yorulur düşersin
çalsa kapını bildik bir sonbahar
ve romatizmal bir rüzgar
susturup türkülerini korku selinde yüzersin
yaş kırkı bulduğunda
ölüm hep kollarken seni
gizli gizli sen de onu süzersin
umurunda mı
gençsin/güzelsin
yuvasız bir güvercin gibi savrulurken
ilk boşluğunda
takılır albenisine gidersin
yaş kırkı aştığında
korkma
yorulur da kolundaki ölüm
onu terk edersin
