ezginin günlüğü her şey yolunda albümünde bulunan çok hoş bir şarkı. insan kendisini o kadar iyi hissediyor ki dinlerken. kadın olası geliyor. bir yalnızlık, bunun acısından kaynaklı aşka, sevgiliye hasret ev kızı teması o kadar güzel işlenmiştir ki dinle dinle bıkmazsın. hele, "ben gül idim kurudum. eller sevdaya düştü sen benim yarin oldun amaaaaan", "aynam kırıldı aynam, yitirdim cemalini, sırça kafes içinde sevsinler hayalini amaaaaan" dediği bölüm. bir de tabii "hayat bildiğin senin yavruuuum, el söylencesi" ve "aşk dediğin satıldı yavrum, el parasına"
prensini bulamamış, yalnızlığından istanbul'a aşık olan kadındır o kadın.
ev kızı olması tabii ki şart değil ama, aşkı ve sevgiyi bu kadar güzel ve anlamlı yaşayan kadın, insanı mutlu etmek bir yana, uçurur ya.
