aynı bölüm ve sahneler üzerinden yaklaşık 9 aydır ilerlemeyi başarabilen atv dizisi. ve sanırım brezilyanın soap operalarından bile daha klişe. o kadar klişe ki:
"edaaa sen bana git diyorsun ya yıldızlar sönecek, güneş bir daha hiç gün yüzü görmeyecekk. edaaaa sen beni bir kere terkettin şimdi de gitt diyorsunn yaa ay bir daha hiç gecelerime doğmayacakk..asla eskisi gibi olmayacak hiç bir şey. sevdiğim saçının teline zarar vermeye öldüğüm kadını ve bebeğimizi bir yabancıya bırakıp yabancı olup gidiyorum edaaaa. bu yabancıya veda et son bir kezzz.."
öğğğh!! ıyyyhhh!! yeter be yeter. vallahi insanı hayattan, aşktan soğutuyorsunuz. eda o iğrenç kaşlarıyla hep aynı ağlak triplerde bebeğiyle ,babana bizi bırakıp gitmesini söyledim, gibilerinden konuşuyor. harun o iğrenç kır saçlarıyla hiç de inandırıcı olmayan romantizmiyle denize bakıp açık denizlere ,eda biz ayrı olamayız, diyor. hep aynı kısır döngü. yeterince boka battınız kaçacaksanız kaçın gidin birlikte yurtdışına. herkes kurtulsun. ama gitmeyecekseniz de edebinizle oturun vallahi kusacağım.bir tolga var efendice ortalarda dolaşan, dizinin her eve lazım dürüstlük abidesi saf beklentisiz aşık karakteri. onu da kendilerine benzetecekler.çok korkuyorum.
bu işkenceye tahammül etmek zorunda kalmadığım günler bebek doğunca geçecek sanıyorum ama edanın karnı da ne hikmetse hiç büyümüyor.anneme de atv ye de buradan yalvarıyorum.
