hayattan soğursunuz.. yaşama olan inancınız kaybolur.. ne kadar kolaymış dersiniz,iki gün önce gülüp eğlendiğin arkadaşın şimdi yoktur.. işte o zaman büyüyor insan, gözyaşının kalbi nasıl yaktığını o zaman öğreniliyor.. çaresi yok, sadece alışmak var,onsuz yaşamaya...
