yabancı bir ülkede, günlerden cuma ve vakitlerden öğle vakti olunca akla gelen cuma namazı mevzusunu halletmek için girişilen araştırmanın sonucunda, o an en mantıklı karar olarak cuma'yı kilisede kılma hadisesi. bizzat olayı gerçekleştirmiş birisi olarak, papaz efendi'nin:
- iyi de dostum, burası kilise. burada kılamazsın. yani ben öyle biliyorum, kitabınız öyle yazıyor.
argümanına cevap verirken cuma'yı kaçırmak üzere olduğumun farkına varıp, peygamberlerimizden hz. isa'nın bolca resmedildiği bir ortamda namaz kılmak da ayrı bir duyguymuş. ayrıca abdest aldığım lavabo'ları da gayet temizdi. ben namaz kılarken, papaz efendi'nin fıstık ezmesini ekmeğine sürerek yiyor olması, pek de umrumda değil imajı verdi bana.
edit büdüt: cuma namazı cemaat ile kılınır ancak hayırsız kuzenlerim eşlik etmeyince tek başıma kılmak zorunda kaldım. papaz efendi'ye gel beraber cemaat olalım da diyemeyeceğime göre artık Allah kabul etsin demekten başka seçeneğim yok. cemaat yok ne yapabilirim değil mi dostlar.
