anladığında ilk zamanlar beynine bir kurşun saplanır, ardından akar gözünden yaşlar ama hayat içinde savrulmak bunu unutturur. zamandır, siler, geçer sadece bir iz bırakır hafızanda sadece o na dair anlamsız bir kaç harf ve bir kaç kuru yaprak misali soru, kendine sorup cevap alamadığın. oysa ki zaman geç olmuş, hava çoktan kararmış, cevaplaması gereken insan da o gecenin karanlığında kaybolmuştur, sadece kendinsin bilen tek vücut kalmayı, zaman hafızandan silene dek o soruya cevap aramayı '' ben nerde hata yaptım '' diye . ama giden zaten çoktan gitmiştir bu soru ise yine kalır o bedende seninle ölene dek ...
