Yatağımın yalnızlığınla paylaştım böldügüm roccomun yarısını
ayırdım battaniyemi yorganımdan yalnızlıgımla gece yarısı
bekledim yalnızlıgımın bıle yanımda olmadıgı gunlerde suprızını
koca kafamda bile bulamadım senin yerini
köfteme pilav bulamadım senin kadar beyaz
ömrümün geçtıgını sandıgım yollarda düsürdüm 2.5 ytl paramı gecen yaz
gölgem tek basına kocaman karelerde
biramın yarısını ictim bardagımdan
tek sigarasını hersey gıbı ters koydu herzamanki gibi kutusuna cix cocuk
fix dilegini dilerken.
evine bi heyecansız gitti
sabah 8.45 dersinden sonra anahtarınla girdi içeri
yoktu gelinciklerin sahibi ne yatakta ne banyoda ne yemegin basında
nede bulaşıkların
2 hafta beklemeler sahipsizdi özlemler gibi
yol 1.45 deil 1 saatti artık cabuk gecerdi zaman kavusmalarsız
5 ile hiç carpmadım dakıkaları uzun zamandır
yeşil winampımla dinlenir gozlerım artık gözlerinsiz birde 3 camdan kalple
kırık anahtarlıgım soyler adını apartman kapılarında
donuk kareler gozumun onunde birde hafif bi tınıyla yıllar sonra...
