asuman:beni artik sevmiyorsun, oyle mi?
mukremin:seni seviyorum da seni sevmeyi eskisi kadar sevemiyorum. eskiden seni sevmenin, birbirimizi sevmenin yesil gevrek bir tadi vardi. seni guldurmenin lezzeti damagima yerlesir, orda mutlu mesut yasardi. bisey oldugu vakit ilk is hemen bunu gidip asumana soyleyeyim tarzinda bir haberci telasi olurdu.
asuman:simdi noldu peki?
mukremin:bilmiyorum asuman bilmiyorum. kalbim bir kuyunun dibindeki suyun icinde nefes almaya calisan bir gariban. ama napsin, kuyunun duvarlari duz, kuyunun duvarlari islak.
