sana hiç yazamam sandım, yazmak cok zor gelirdi.ilk ve son yazım olsun sana.uzun yıllarımı verdim sana,herşeyimdin, en yakın arkadasımdın en başta.ne olursa olsun bana yalan söylemez, beni kırmaz sandım.ama öyle değilmiş.herşeyin yalan oldugunu ögrenmek, o kadar yılın boş geçtiginin farkına varmak çok acıymış hazmetmesi cok zormuş.sana kendimden daha fazla değer vermemeliymişim,öyle olsa bile hisettirmemeliymişim belki o zaman bana saygı duyardın bunların hiç biri olmazdı.ne kadar acı sana güzel gecen günlerimde tek satır bişey yazamamak bu durumda yazmayı hissetmek.geriye dönüp bakıyorum vicdan azabım yok ama kendime, verdiklerime,özverime üzülüyorum.bunları hiç bir zaman okumayacagını bilerek yazmak sana söyleyememek cok kötü hala benden daha güçlüsün.artık biz yok.sevdim bitti.unutulur, alışılır.
