bir milliyete sahip olmanın övünç ya da utanç kaynağı olmaması gerektiğini kavrayamamış bir insanın sıçmış olduğu söz öbeğidir.
herhalde şunu anlatmak isteyendir: türk olmak adına yapılan edilen uygunsuz şeylerden ve aşırı milliyetçi davranışlardan ve dahi bunların sonuçlarından utanıyorum ve yaşamak istemiorum.tutan yok buyur arkadaşım.bir millete mensup olmak aynı millete mensup kişilerin yaptıklarından sorumlu olmayı gerektirmez.
etrafımda gördüğüm ve sinir olduğum iki çeşit davranış var son zamanlarda:
birincisi türk olmaktan utanma ve derin bir aşağılık kompleksi, diğeri de türk olmaktan kaynaklanan manasız bir kibir.
bu ikisin arası yok mu arkadaşım.yok mu bu ikisinin arasında sağlıklı bir ilişki kurmanın yolu?
milliyetimle övünmüyorum ya da ondan dolayı utanmıyorum. çünkü insanı değerlerim ondan önce geliyor.ingiliz olsaydım nasıl kibir duymayacaksam ya da fransız ya da bir eskimo ya da türk olduğum için de intihar etme isteği doğuracak bir utanç duymuyorum.
alahtan akıl sağlığı,mantıklı düşünemli yeteneği ya da en azından biraz insanlık diliyorum gereksiz aşağılık kompleksi duyanlara ve gereksiz bir kibir içinde olanlara.
