ciddi ciddi hosuma giden ve keske boyle bir kampanyayi ben baslatsaydim dedigim kampanyadir. bahar gelince parklarda takilirken sizi sesleriyle sevindiren, baharin geldigini mujdeleyen kuslari kis aylarinda unutmak hainliktir. kedi, kopek sevmiyor, korkuyor olabilir bir insan. ama yine de onlar insan gibi birer canlidir ve bu havalarda canli kalmalari birazda bizlerin elindedir.
sokakta kalan insanlar varken hayvanlar mi kaldi bir tek yardim edecek? diye sorgulayan insanlar olabilir, fakat insan sokakta da kalsa karda kista, akrabasindan, konu komsudan, yardimsever insanlardan yardim alabilir, en azindan insan konusabilen bir varliktir, derdini anlatabilir, acim der usuyorum der fakat bir hayvanin boyle bir luksu yoktur.
lafi fazla uzatmadan bu kampanyayi herkesin desteklemesini umuyorum, ummaktan ote bu bizim gorevimiz, yaparsin, yapmazsin orasi ayri ama yaparsan emin ol kendini iyi hissedersin.
saygilar...
editasyon: eksileyen arkadasa soyluyorum, aslinda hic umrumda degil eksilenmek ben gorevimi yaptiktan sonra fakat tek birsey soylemek istiyorum. bir gun o hayvanlar gibi dilin tutulup konusamaz isen, her taraf bembeyaz karla ortulu ise hava 0 derecenin altinda ise karnin ac usuyor isen dolasip evlerin onunde yiyecek aramayacaksin, sessizce bir kuytu kosede oleceksin ve bundan kimsenin haberi olmayacak, tamam mi lan! o masum hayvanlari ancak o zaman anlarsin...
