sınavdan sonra arkadaşlarımın ısrarı üzerine sadece uyuyup kafamı dinlemek için gittiğim ama filmin beşinci dakikasından itibaren filmin sonuna kadar pür dikkat izlediğim michael moore'un belgesel filmi. kapitalist düzen hakkında zaten olumlu düşünceler içinde olan bir insan değilimdir, fakat bu filmi izledikten sonra kafamda ki bir sürü karışık düşünce belli bir sıraya oturdu. yani zaten böyle olduğunu biliyordum ama birinin bana söylemesi gerekiyordu sanırım. birileri paraları kazanmak için çok kolay kriz çıkarabiliyor ve bunu bütün dünyaya mal edebiliyorlar. aslında piramitin en tepesindekiler bile bazı şeylerin ne olduğunu bilmiyorlar, ama insanları inandırarak rant sağlayabiliyorlar.
dikkatimi çeken bir noktada aslında benim okulda öğrenemediğim bazı kavramları aslında amerikan ekonomisinin önde gelenleride bilmiyormuş. hatta filmi izlerken "lan türev piyasaları onlar da bilmiyormuş, boşuna öğrenmemin bir manası yokmuş zaten" dediğim bile oldu ve içimden kıs kıs güldüm.
film tabi mizah unsurları da içermiyor değil. michael moore un anlatımı filmin boğucu gidişatını değiştirmeye yetiyor, bazı sahnelerde gülüyorsunuz bile. ve filmden aklımda kalan bir cümle:
--spoiler--
kapitalizm bir şeytandır, isteseniz de düzene sokamazsınız!
--spoiler--
