yazarların ve müzisyenlerin mutsuz olduklarında çok daha yaratıcı oldukları yüzyıllardır iddia edilegelen bir durumdur. Ne kadar doğru ne kadar yanlış o tartışılır ama ben kendimce doğru olduğunu düşünüyorum ve pek çok örneğini de gördüm. goethe genç werther'in acıları'nı yazdığında pek mutlu değildi takdir edersiniz ki. fakat o mutsuzluklar bize ne güzel bir eser verdi, bu yüzden büyük bir yüzsüzlükle "goethe iyi ki mutsuz olmuş" diyebiliyor muyuz? bence diyebiliyoruz. o zaman sözlük yazarlarının da mutsuz olduklarında kafalarındaki dökmek için sözlüğe girmeleri çok da anlamsız bir durum değildir.
