ilk görüşte aşık olmayan, başkaları ile evlenen, boşanan ve sonra birbiriyle evlenen iki kişi... "aşık değildik ama ikimiz de çok üzgündük." diyorlar. zamanla aşık oluyorlar. zamanla zaman geçiyor. "güven, düzen, konfor, sadakat; evet utanılacak kadar mutluyduk." diyerek örnek bir aile tablosu çiziyorlar. sonra bir başka kadın araya giriyor. eski defterler açılıyor. itiraflar birbirini izliyor. gerçekler ortaya çıkıyor. mutlu aile tablosunun riyakarlığı şaşırtıyor. esas kadın yükselirken, esas oğlan alçalıyor. sonuçta ikisi de kendini buluyor. kendi gerçeklerini...
164 dakika. bir kadın bir adam. kapalı mekan. sıfır müzik. şahane diyaloglar...
