Kılavuz kelimesi ise, Türkçe kökenlidir ve rehber, yol gösteren anlamındadır. En eski sözlüğümüz olan Divanü Lügati't-Türk'te bu kelime kulabuz biçiminde geçer. (X. yüzyıl) Daha sonraki eski metinlerde kulaguz, kulavuz biçimleri de yer alır. Nehcü'l-feradis adlı eski eserde kelime kulavuz biçiminde bulunur. Geçtiği cümle şöyledir: Bizge (bize) bir kulavuz gerek (23. s. 11. satır) Günümüzde ise bu kelime uyuma girmiş ve kılavuz olmuştur. Bu kelimeyi batı kökenli sanıp ilk hecesindeki ı sesini düşürerek yanlış olarak klavuz, klâvuz yazanlar az değildir. Bazı kitap, dergi adlarında ve makale başlıklarında da kılavuz kelimesinin klavuz biçiminde yazıldığını görmekteyiz.
