mesele burada hrant'ın şahsına üzülmek değil sanırım. hrant'ın şahsına saldırarak yükselen faşist dalganın karşısında demokrasiye sahip çıkmak önemli. aynı 70'lerde olduğu gibi ülkenin yetiştirdiği değerli düşünce adamlarını, akademisyenleri, gazetecileri öldürerek ülkedeki özgürlük ve ifade özgürlüğü ortamını ortadan kaldırmaya çalışmak, ülkeyi şiddet sarmalına ve kaotik bir duruma sevketmek.. ölümünden sonra her yıl öldürüldüğü yerde toplanan binlerce insan buna karşı durduklarını gösteriyorlar.
hrant'ın ölümüne üzülenler bu açıdan üzülüyor tabi. ama diğer düşünce insanlarının da öldürülmesi üzüntü verici. bence milliyetçi, muhafazakar, liberal, sosyalist, sağ, sol, ermeni veya türk; bir düşünce insanının öldürülmesi kişiye hüzün vermeli. çünkü bir düşünce adamı kolay yetişmez, fikirlerine katılmasan bile. onun geçmişinde binlerce kitap okunmuş, yıllar süren bir emeğin neticesi yazıyor o cümleleri gazetede veya kitaplarında. kendi gibi düşünmeyeni öldürmekse ancak fikir üretmekten aciz insanların işidir.
