"ulusa sesleniş" adlı masal programını ağzı kulaklarında izleyenlerin ibret alması gereken bir isim.
mustafa zeytun 22 yaşındaydı, adanalıydı, adana'da yaşıyordu. babasını 14 yıl evvel kaybetmişti. kars'taki kafkas üniversitesi, iktisadi ve idari bilimler fakültesi, kamu yönetimi bölümünü kazandı gitti. eğer hayatını kaybetmeseydi şu nda hala 2. sınıf öğrencisi olacaktı.
durumları madden çok vahim olduğundan, annesi ve 5 kardeşini de yanına çağırır. aylık kira bedeli 150 lira olan bir gece konduyu kiralarlar. mustafa zeytun, bir taraftan okurken diğer taraftan da evini geçindirebilmek için garsonluk yapıyordu. bir süre önce krizin teğet geçtiği ülkemdeki işinden çıkarıldı. mustafa zeytun iş bulamadı. parasızlık ateşten bir gömlektir ancak bunu bu ülkenin tuzu kuruları anlamaz hele ulusa sesleniş adlı masalı anlatan "kimsesizlerin kimsesi" olduğunu iddia eden hiç anlamaz!
ve 2 gün evvel girdiği bunalımı atlatamayarak evinde intihar etti. hastaneye kaldırıldığında hala yaşıyordu mustafa ancak müdahalelere cevap vermedi.
bu olay 17 ocak 2010 tarihinde bu ülkede gerçekleşti. hani zenginleşen ülkede, hani refahın arttığı ülkede, hani kişi başına düşen milli gelirin 10.000 dolar olduğu ülkede gerçekleşti!
mustafa zeytun'un babasının remzi gür gibi bir arkadaşı yoktu. öyle olsaydı, amerikalarda okurdu bursla. kars'ta binbir çile içinde değil!
cebi dolu olup, çocuklarını başkasının parasıyla okutan bir başbakanın olduğu bir ülkede hayatını parasızlıktan hayatını kaybetti.
mustafa zeytun bir sosyal devlet katliamına kurban gitmiştir.
nur içinde yat mustafa zeytun. gerçi mustafa da hatalıydı, böylesine zenginleşmiş, sosyal devlet anlayışı bu denli gelişmiş bir ülkede yokluktan dolayı çareyi intiharda buluyorsa suçu kendisinde aramalıydı!
mustafa zeytun bu ülkede yaşadığı şartlardan ötürü ölümü seçiyorsa, ulusal sesleniş adlı masal programında gözleri belerte belerte başarı edebiyatı yaparken insan utanmalı biraz.
