Zayıfı olanlar ağlar yakınınsa düzeltirsin demeye çalışırsın.Buda geçecektir dünyanın sonu değildir dersin.Sonra zayıfın olmasa bile bi köşyeye çekilip sende ağlarsın.içinden ulan ben niye ağlıyorum dersin.Ama o bir şeye iç çekip ağlar sende ona geçmişte bıraktığın karneyle alakasız biridir o ama bütün sıkıntılar bir anda ağır bir yüktür senin için.
Ardından bir umut ışığıymış gibi bi öğretmen den arkadaşına ağlamamasını söylemesini rica edersin.Oda işimi öğretme bana bıktım senin bu tavırlarından der vi di de vi di.....
Ogünkü diyaloglardan çıkarcağımız derste şudur ki türkiye de öğretmenler paran varsa ona yakınsan seni sever buda budur....*
