insanı depresyona sürükleyebilitesi yüksektir ama yine de sevilir, vazgeçilemez.
insanın içine oturur, neşesini alır götürür, yine de her sabah dinlenir.
insana her dinleyişinde aynı şeyi mi hissettiriceği sorusunu düşündürür.
david bowie'li versiyonu daha da müthiştir.
brian molko yine döktürmüştür.
yine placebo'dan bir diğeri için (bkz: pure morning)
