objebi'nin tanıştırdığı büyük insan. guru hazretleri.
herşeyden kopmuş sönük ve bitap bir hayat yaşarken kendimi intihar etmemek için bir neden arıyordum. tutnacak bir daldı aradığım. sözlük sayesinde tanıdığım objebi geldi ve dedi ki "bu ne bohem hayat lan? bu nasıl bir koku? biraz camı aç da havlansın her yer apış arası kokuyor."
işte herşey bu cümlelerden sonra başladı. yaşça küçük olmasına rağmen ruhça benden çok ileride olan objebi ona götürdü beni ve hayatımı kurtardı. kendi aramızda kenzof merhaleleri olarak adlandırdığımız sistematikde ben çömez objebi abi olmuştu. her ne kadar ben daha ilerideki abilerin isimlerini öğrenmek yüzlerini görmek istediysem de o bana "otur lan oturduğun yerde dün boktun bugün koktun" deyip sakinleştirdi.
öğretin ve guruluğun ile ne güzel insanmışsın sen babayta kenzof.
