genelde türbanlı hanımlara yer verilir ama türbansızlara nadiren verilir. sebebi düşünüldüğü gibi ayrımcılık falan değildir. türbanı genelde yaşlılar takar. bu yüzden gelen kadın türbanlı ise yüzüne bile bakmadan yer veriyor insanlar. hatta bazen dikkat ediyorum yer veren açık kız, oturan türbanlı kızdan daha büyük. türbanlılar da alışmışlar, "sen benden yaşlısın abi yada abla" demiyorlar. şahsen bu konuda son zamanlarda kendime göre prensip geliştirdim. haline bakıyorum çok düşkün olmadıkça kimseye yer vermiyorum. türbanlı veya türbansız yaşlı kadınlara, kucağında çocuklarını rahatça taşıyan kadınlara(taşıyamıyorlarsa zaten ben verin kucağıma derim), hamileliklerinin başında olanlara ve erkeklere vermiyorum. ancak yürüyüşlerini değerlendirip ayakta durma kapasitelerini ölçüyorum, yeterince gücü olmadığını kestirdiğim birine kesinlikle veriyorum. isterse 10 yaşında bir çocuk olsun. bazen bazı salak türbanlılar bir alışkanlıkla tepeme gelip dikiliyorlar. ama yemez. eğer ayakta durabilmeyi göze alarak otobüse binmişsen ayakta duracaksın. ayakta duramayacak kadar halin yok ve paran yok da mecburen binmişsen amenna, başımın üstünde yerin var. bunları tüm sülalesi türbanlı biri olarak yazıyorum.
türbanlı olsun veya olmasın bir çok insan gibi benim açımdan da insanlar arasında fark yok. ama bir algılama problemimiz var. kadınlar bile türbanlı genç kızlara farkında olmadan yer veriyorsa bunun anlamı türban nedeniyle yüzüne bakmamamız. ya dikkatimizi çekmiyor, ya bakmamızı istemediğini, rahatsız olacağını düşünüyoruz.
başımdan geçen ilginç bir olay buna açıklık getirsin. kız olan kuzenimin üniversitesine gidip ordaki kızlara takılırdım. çoğuyla çıkmışımdır. bir tane türbanlı bir arkadaşı vardı, kızla bazen sohbet ettiğim ve sık sık grup halinde oturup kalktığımız, gezilere gittiğimiz halde adını dahi söyledilerse de öğrenmedim. sene sonunda kuzenimin oğlan kardeşleri tatile gitmişlerdi. bende ablamlarla gittim. aynı yer olunca kuzenleri aradım. arkadaşlarıyla tanıştırdılar. sonra arkadaşlarının ablası geldi. benimle aynı yaşta mavi gözlü, sarışın, güzel, modern bir kız. oğlanlar biz dolaşcaz akşam geliriz dediler. beni de çağırdılar ama ben yorgunum deyince kız beni eve çağırdı. kızı beğendiğim için anında kabul ettim. akşam yemeğinde buluşuruz diyen kuzenler ve kızın kardeşleri gitti. kızla eve gittim , beraber yemek yaptık, kalan zamanda tavla oynadık. neyse kuzenler geldi, gece diskoya falan gittik. yatmaya ablamların kaldığı eve gidecektim ama bırakmadılar. kız kendi yatak odasını verince daha çok şaştım ama sarhoş kafayla umursamadım. ertesi gün geç kalkmışım. çocuklar gitmişler. kız yemek hazırladı, beraber yedik, içtik. sonra yüzmeye gittik. bir ara susadım dedim. farkında değilim. kız eve kadar gidip su getirmiş. kendi kendime bu kız deli dedim, çünkü ev baya uzak. neyse akşam oldu. ben ablamlara gideyim falan dedim kız kal dedi. kendi kendime "iyi" deyip kaldım. gençler gene diskoya gidelim abi diye tutturdular. kız yorgunum gitmeyeceğim deyince, bende yorgunum siz gidin dedim. beraber içtik. ilerleyen saatlerde tahrik olup öpüşmeye, sonra sevişmeye başladık. 10 gün kadar kızla kaldım. sonra tatil bitti. kız beraber dönelim dese de kaldım. gidince kızın tanıştırdığı başka bir kızla birlikte olmaya başladım. neyse 2 ay sonra şehrime döndüğümde ailem kız istemeye gideceğiz diye tutturdu. ablam, kızla beraberliğimi anlatmış. o kız kuzenlerimin arkadaşları ve bir aile dostumuzun kızıymış meğer. tutturdular evleneceksin diye. en son kuzenimin okula gidip kim bu kız senin arkadaşınmış diye sorayım dedim. meğer kız, onun yanında devamlı gezen o kapalı kızmış. ben onun o kız olduğuna inanmadım. benimle baya bir dalga geçti. ama o kız gelince hemen sarıldı. yüzüne baktım ki o kız, o kızmış. neyse kızı birden bırakmak ayıp olacaktı. biraz konuştuk. meğer bana aylardır aşıkmış. bana çok iyi davranırdı ama ben iyi kalpli, terbiyeli olduğuna bağlamıştım. yazlıkta daha ikinci gün tanımadığı biriyle birlikte olmasından dolayı kolay kız gözüyle baktığımı itiraf edeyim. fakat bir yılı aşkın süredir yanımda ki kızmış, ben farketmemişim. yani anlayacağınız türbanlı olunca çoğumuz bir iş çıkmaz diye yüzlerine bakmıyoruz. ailem çok ısrar etse de evlenmedim. ben olmadan istemeye gittiler. bende ertesi günü kolumda bir başka kızla gidip, kızın yanında öpüşüp koklaştık. kız böylelikle ümidi kesti. herkes anılarını bu başlıkta paylaşmış. yaptığım kötü bir şey belki. ama o bana aylardır aşık olsa da o benim için ikinci gün beraber olduğum sıradan bir kız arkadaştı. kız, benim hakkımda hiç soru sormadığı için ben de ona sormamıştım. kız, beni bir yıldır tanıyor ve hakkımda herşeyi biliyormuş ama ben onu iki gündür tanıyordum ve hakkında hiçbir şey bilmiyordum. sonradan öğrendim ki herkes kızın bana aşık olduğunu biliyormuş ve o yüzden yazlıkta hep bizi yalnız bırakmışlar. zaten şaşırmıştım. hadi benim kuzenler neyse de, oğlan kardeşleri 2-3 yaş ufak da olsa bizi neden yalnız bırakıyorlar, sabah aynı odadan çıkıyoruz, yanlarında öpüşüp koklaşıyoruz bir şey demiyorlar diye...
