evet. o gün ben de oradaydım. şok oldum. üzüldüm. giden elbette bir can değildi. bu toprağın ekmeği ile, suyu ile, sevgisi ile büyüyüp, en büyük aydınlardan biri olarak çıkan insan öldü, öldürüldü. belki haklı, belki haksız yere...
ama birkaç gün sonra, cenazesinde bazı insanlar, "o'nu anmak" adına şov yaptılar, ya da biz öyle algıladık.
peki hatırlar mısınız? yıllar önce artin penik diye bir vatandaş vardı. o da ermeniydi, peki ama dünyada bizim için çalışan insanları, kendi milletinden olan teröristlerin öldürdüklerini öğrenince kendini taksim'de yakıp can veren o vatan evladını kim hatırlar?
peki kim onun ölümünden sonra başlıkta geçen kelimeleri söyledi.
hiç kimse, çünkü gereksizdi.
dipnot: daha 15 yıl önce, ağdam'da, hankendi'de yaşanan olayları unutmuşa benzeyen bir avuç insanın, pkk'ya yardım ve yataklık eden devletin insanlarını kardeşi gibi bellemeleri biz türkleri ziyadesiyle üzmektedir.
kısacası; hepimiz hrant olabiliriz, ama hiç birimiz ermeni değiliz!
