15.
-
Gönlüm rahat, cıktım dagın tepesine,
Hastane, hapishane, araf, cehennem,
Kent görünüyor tüm genisligince,
cicekler gibi acar tüm aykırılıkları.
Bosuna gözyası dökmeye gitmezdim oraya,
Sen de bilirsin, ey seytan, kırık umutlarımın anası;
Kocamıs bir kadının kocamıs belalısı gibi
Sarhos olmak isterdim o koca fahise,
Cehennem büyüsü genclestirirdi beni.
Sabah yataklarında uyu daha gönlün dilerse,
Agır, karanlık, nezleli, gönlün dilerse dolas
Altın islemeli aksam perdelerinde,
Seviyorum seni, rezil baskent! Fahise
Ve haydutlar, sunduğunuz hazlar sonsuz,
Yazık ki anlamaz bayagı inancsızlar. *
