Sen kaf dağının ardında bir çiçek.. Bense sevdiğim, sabah eserinde kendini yollara atmış bir toz tanesiyim.. Savrulurum yanına varacağım diye poyrazdan karayele.. Ama inan sevdandan hırçın değil hiç bir fırtına...
Çok deniz gezdim çok bahçe geçtim ama görmedim senin gibisini..
Görmedim de dokunmadım da bir tekinin yaprağına. E hadi sevdiğim sen de insafa gel azıcık, gel de dokunsun yapraklarındaki sihir şu yorgun bedenime, sen gel de olmasın bahar, esmesin rüzgar, akmasın dereler denizlere... Kollarında bir beş dakika ver, bu ömrüm de olmasın...
Rea
