Kutsal bir meslek diye bilinen mağrur uğraş,mahzun iş!...
Öğrencilerimizi anası kadar sevemesek de yeri geldikçe daha fazla ilgileniriz, bazen babasından daha fazla geleceğini düşünürüz!.. En düşük memur maaşının biraz üstünde çalıştırır devlet bizi,ortaokul mezunu astsubayın komutan olarak protokolde yeri vardır da bizim yoktur, ayakta kalırız çoğu törende!..
Karakolda işkenceden ölen vatandaşın hesabını soramayan,bunun cezasını işkenceci polislere ödetemeyen devlet, bizim öğrencilere attığımız bir tokat için ortalığı ayağa kaldırır; çünkü öğretmen sahipsizdir,belinde beylik silahı yoktur,yetkisi biraz,etkisi azdır!...
Terzinin doktorluk,kunduracının avukatlık,tamircinin mühendislik yapmasına izin verilmez;ancak herhangi bir fakülte mezunu sınıf öğretmeni olabilir,2 yıllık yüksekokul mezunlarına bile ilköğretimde-lisede de öğretmenlik yaptırılır ücretli öğretmenlik adı altında!..insan yetiştirmenin bu kadar kolay,bu kadar basit olduğunu düşünen bir bakanlığa sahibizdir.
Bütün bunların üstüne,bir de öğretmenlerin mükemmel karakterli insanlar arasından özenle seçilmediğini de hesaba kattığımızda,dersine zamanında girmeyen,girse de öğrenciye bir şey veremeyen,hatip gibi etkili bir ses tonuyla değil de,mıy mıy mıy ders anlatan öğretmen sayısının korkunç boyutlarda olduğunu düşündüğümüzde manzara daha da hazinleşiyor!
Bir ortamda tavır ve davranışlarıyla,konuşmalarıyla "işte bu kişi öğretmendir" denilmiyorsa hakkımızda; oturup düşünmek lazım, "biz nerde yanlış yaptık" diye..Köylü Mehmet amca bile "o bilir" diye size danışmıyorsa bir konuda...Mahalle kahvesinde okeylerin aranan dördüncüsü iseniz ve masanızdaki vasat insanlarla argo-küfür karışık bir dil kullanıyorsanız;bir sorun bakalım kendinize, "ben ne iş yapıyorum" diye!...
Köy kızları bile öğretmen karısı olmanın hayalini kurmuyorlarsa artık...Karşıt görüşteki arkadaşınızla kavga edip,güya haddini bildirirken, öğrencilerinize "öğretmen karşısında nasıl davranılır"ı öğretemediyseniz,size diklenen 8.sınıf öğrencisinden bile tırsıp "aman yaaa başıma iş almayım " deyip onun karşısında bir zavallı durumuna düşmüşseniz... Kusura bakmayın meslekdaşlarım,mesleğinize "ihanet" içindesiniz!...
Ülkedeki,toplumdaki sayısız sorun-mesele dururken, yaptığınız muhabbet "ekders,kıyafet çeşitleri,tatil hesapları,parfüm türleri,facebokk vs vs" gibi şeylerden öteye gitmiyorsa... Bir düşünün hele, "ben nece konuşuyorum" diye!...
Bir mesleğin değeri, onu icra edenlerin iş ahlakında,mesleki becerisinde gizlidir,o uğraşa nasıl baktığına göre şekillenir.Dönüp aynaya baktığımızda,kendimizle gözgöze gelip "ben iyi bir öğretmenim" diyebiliyorsak işte o zaman çocuklarımızı iyiye,doğruya ve güzele yönlendirebiliriz.Aynalarda kendisiyle yüzleşen öğretmen sayısı azaldıkça o ülkenin geleceği tehlikededir!....Tehlikenin farkında mısınız?
