türk edebiyatının kelimelerle anlatılamayacak taçsız kralıdır.
bana göre, "türk romanı" fiili olarak onunla başlamıştır. oğuzcuğum atay, kalıplara girmeyi şiddetle reddetmiş, kendini halktan üstün gören küçük burjuva elitlerini zamanının ötesinde inanılmaz bir espri anlayışıyla eleştirmiş, her zaman özgün olmuştur. bu değerli özellikleri, dönemin kalın kafalı "aydın"ımsıları tarafından sindirilememiş ve bu nedenle yaşarken hakettiği değerin yüzde birini bile görememiştir. hayattayken hiçbir kitabının 2. baskı yapmaması gerçekten çok üzücü ve rezil bir durumdur böyle değerli bir adam için.