bir türlü beceremediğim şey. fani dünyadaki mutsuzluğun ama belkide ebedi dünyadaki mutluluğun yegane sebebi.
bazen kendime sormuyo değilim. ne işin var ibn arabi'yle ? ne işin var ibn meymun'la? gazali mi yoksa ibn rüşd mü haklı sorusu sana mı kaldı? ideolojinin birey üzerindeki etkisi niye seni bu kadar ilgilendirmekte? kabala sadece bir tesadüfler silselesi mi?
ama olmuyo işte . dayanamıyorum. beynimde müthiş bir baskı oluşuyo sorgulamayınca. çok denedim. bende diğerleri gibi facebook'da takılıp onun bunu resimlerine baktım, rock bara gidip anlamsızca kafa salladım, sabaha kadar batak partilerine takıldım göstermelik arkadaşlarla, msn'de kim kimle çıkıyo muhabbetleri yaptım, hatta kız da attım yatağa, seviştim dolaştım aylarca. bana sorgulamadan yaşatmayı öğretebilecek mi diye düşünüp ona defalarca şans verdim. ama bir türlü başaramadım işte. ne makyajlı kozmetik dükkanı gibi kokan kızlar engelleyebildi bunu ne de taşşak muhabbeti yaptığım soytarılar. ve hala düşünüyorum intihar niye bu kadar ilgimi çekmekte?
