babası şeyhlerin kıçı dibinde dolanırken, el etek öperken, annesinin yüzü gözü kapkara çarşaflarla kapalıyken, annesine evde ikinci sınıf muamele yapılan çocuk kadar olamaz bu sevgi açlığı emin olunuz.
hele ki kız çocuklarına günah diye, güya din adına yaklaşmayan, sevmeyen, saçını okşamaya korkan sözde müslüman özde sapık babaların elindeki zavallı çocukların sevgiye açlıkları kadar hiç olamaz.
ya da anası babası dağa çıkıp, yaşadığı vatanının askerini,polisini, öğretmenini öldüren çocukların sevgi açlığının yanına bile yaklaşamaz.
neyse ki bu kemalist, laik ve modern topluma ait ailelerin çocukları çoğunlukta bu ülkede. ve neyse ki dini sömürüp insanları soymaya, kafasına göre yasaklar götirmeye, paraya tapıp memleketini satmaya çalışmıyorlar.
