ne çok alışkanlığım varmış meğer. bilgisayar başına oturduğum anda msni açmak çevrimdışı gözüksem bile, her gördüğüm aynaya bakmak, evden çıkmaadan önce takılarımı takıp eve tam girdiğim anda o takılardan kurtulmak, bacak bacak üstüne atarak oturmak, uyku gelse bile gece onikiden önce uyumamak, insanlara güvenmek bunun hata olduğunu bile bile. insan her şeye alışıyor. insan en çok kendine alışıyor. en çok kendisine yabancı oluyor.
